Popularne metody połączeń rur w instalacjach

  • admin 

Rury w instalacji odgrywają ważną rolę. Jeszcze większe znaczenie ma sposób i jakość połączeń. Wpływa to na stabilność całej konstrukcji oraz bezpieczeństwo pracy instalacji. Metoda łączenia wynika głównie z tworzywa z jakiego wykonano rury. Do najpopularniejszych metod zaliczamy zaprasowywanie, skręcanie, gwintowanie oraz systemy klejone. Część z nich to połączenia stałe, inne można wielokrotnie łączyć i rozłączać. Niektórzy producenci oferują swój, unikalny sposób łączenia rur dedykowanych do konkretnych rozwiązań instalacyjnych.

fot.: Nueva Terrain – połączenie rur w systemie grzewczym z wykorzystaniem trójnika w systemie na wcisk 15-50 mm

W wielu sektorach budownictwa dokonują się przełomowe zmiany. Dotyczy to także instalacji sanitarnych. Powody stymulujące zmiany są powszechnie znane. Do najważniejszych można zaliczyć:
 

  • braki w kadrach (brak wykwalifikowanych monterów instalacji)
  • chęć obniżenia kosztów utrzymania budowy po przez skrócenie poszczególnych etapów,
  • chęć uzyskania potwierdzonej gwarancji i jakości (także od strony zdrowotnej),
  • wymóg kompatybilności z najnowszymi urządzeniami grzewczymi i systemami  wspomagającymi oraz regulującymi,
  • konieczność zmniejszania wszelkich oporów hydraulicznych występujących w rurach i na złączach, a co za tym idzie – zwiększanie energooszczędności.

Połączenia rur stalowych – gwintowanie

Jest to najstarszy rodzaj rur spotykanych w instalacjach. Coraz częściej są one już wypierane przez inne tworzywa, ale w przypadku modernizowanych instalacji tego typu orurowanie pojawia się nadal. Stalowe rury ocynkowane łączy się za pomocą gwintowania. Do tego celu wykorzystuje się specjalnych narzędzi i maszyn do gwintowania i rowkowania rur. Są to gwinciarki, gwintownice ręczne, gwintownice elektryczne, rowkarki do rur. W procesie kształtowania gwintów zewnętrznych i wewnętrznych z wgłębieniami wzdłuż linii śrubowej zakończenie rury zyskuje właściwości, dzięki którym możliwe jest nakręcenie śrub. Na czyste i wyrównane końce rur należy nanieść specjalny olej do gwintowania, a następnie można przystąpić do nacięcia gwintu zgodnie z wybraną końcówką, czyli narzynką. Na rurę nakłada się gwintownicę, którą należy dokręcić do obrabianego elementu. Końcowy kształt gwintu to efekt cyklu przekręceń w różnych kierunkach.


fot.: Viega – Złączki z przyłączem zaciskanym i gwintowym do użytku w instalacjach wody użytkowej

Połączenia rur miedzianych – lutowanie

W przypadku połączeń rur i kształtek z miedzi wykonuje się lutowanie. Do tego celu wykorzystuje się urządzenie typu lutownica. W zależności od zastosowania instalacji oraz temperatury w czasie łączenie wyróżnia się dwa typy lutowania:

  • lutowanie miękkie – przeprowadzane w temperaturze około 450°C; wykorzystywane w przypadku instalacji wody zimnej, ciepłej oraz niskotemperaturowych układach c.o.
  • lutowanie twarde – łączenie elementów w temperaturze od 590°C do 815°C; stosowane w instalacjach C.O, gazowych, olejowych oraz sprężonego powietrza; wymaga stosowania złączek z brązu lub miedzi.

fot.: Nibco


Instalacje miedziane wymagają zachowania ostrożności, gdyż tworzywo to może powodować korozję elektrochemiczną w połączeniu z innymi metalami. Należy zatem zadbać o izolację, np. w postaci przekładki z taśmy teflonowej lub zachować właściwą kolejność materiałów – elementy stalowe muszą znaleźć się przed miedzianymi. Jest to szczególnie ważne w instalacjach otwartych, np. zimnej i ciepłej wody.
 

Połączenia rur z tworzyw sztucznych

W przypadku rur z tworzyw sztucznych, takich jak na przykład polietylen, polipropylen, polibutylen, stosuje się inne metody łączenia. Rury tego typy mogą być:

  • zgrzewane
  • skręcane
  • zaciskane lub zaprasowywane
  • klejone

Zgrzewanie przeprowadza się z wykorzystaniem zgrzewarki, która na trwałe łączy rurę ze specjalną złączką. Pod wpływem temperatury materiał – najczęściej polietylen, polipropylen, polibutylen – ulega stopieniu a oba elementy zostają spojone.

fot.: Nueva Terrain – zgrzewarka elektrooporowa


Skręcanie jest metodą wykorzystywaną przy podłączeniu rurociągu z armaturą i urządzeniami z innego tworzywa. Metoda ta jest odwracalna, czyli poszczególne elementy mogą być wielokrotnie rozłączane i ponownie łączone.


Zaciskanie – jest to popularna metoda w przypadku rur wielowarstwowych, takich jak PEX-AL-PEX, ale pojawia się także przy systemach z miedzi czy stali. Przy użyciu specjalnych urządzeń rury oraz złączki wyposażone w gumę zostają na stałe połączone.


Klejenie jest niezastąpione przy rurach z PVC. Smarując odpowiednim klejem dwie rury (wewnątrz kielicha jednej i zewnętrzną powierzchnię drugiej) zyskujemy trwałe i w pełni szczelne połączenie. Klej do rur ma takie właściwości, że posmarowana nim powierzchnia ulega częściowemu rozpuszczeniu, co zwiększa przyczepność klejonych elementów.


Sposób rozprowadzenia rur – schemat rozprowadzenia instalacji sanitarnej

  • tradycyjny sposób montażu instalacji z zastosowaniem trójników i kolan (w podłodze, suficie i ścianach)

fot.: Nueva Terrain

  • system szwajcarski (wymienny) tzw. rura w rurze

fot.: Nueva Terrain

  • instalacja typu spider – ekonomiczna: wyjątkowa elastyczność tworzywa jakim jest PB oraz zastosowanie rozdzielaczy zmniejsza ilość kolan i łączników, a w szczególnych przypadkach eliminuje ich użycie nawet do zera.

fot.: Nueva Terrain

Żródło:
http://www.instalacjebudowlane.pl/4334-25-56-popularne-metody-polaczen-rur-w-instalacjach.html

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *